Jeśli kiedykolwiek mieliście okazję przebywać w innym kraju, szczególnie gdy był to kraj znacznie oddalony od Polski, to z pewnością spotkaliście się z wieloma zjawiskami, które Was zaskakiwały, okazywały się pewnego rodzaju szokiem. Szok ten spowodowany był różnicami kulturowymi, więc jeśli spojrzeć na Wasze zachowanie z perspektywy ludzi, którzy wywołali u Was takie zachowanie, to oni z pewnością poczuli się równie „dziwnie”, widząc, że ktoś może tak reagować w określonej sytuacji.
Zjawisko szoku kulturowego pojawia się przede wszystkim w sytuacjach, gdy dwie komunikujące się ze sobą grupy należą do kultury tzw. wysokiego kontekstu, co oznacza, że komunikacja między nimi jest odbywa się w dużym stopniu na komunikacji niewerbalnej. Wszystko to sprawia, że grupy bądź jednostki nie są w stanie wyjaśnić sobie niektórych spraw, a wszelkie informacje należy odczytywać z gestów, milczenia, mowy ciała. Szok kulturowy może wywoływać mniej lub bardziej nieprzyjemne konsekwencje. W jednej kulturze uścisk dłoni może wydawać się czymś nieprzyzwoitym, natomiast w innej powitalny pocałunek w policzek będzie jak najbardziej wskazany. W krajach Bliskiego Wschodu dużą uwagę należy przywiązywać do ubioru, podczas gdy na zachodzie trudno spotkać jakiekolwiek ograniczenia w tej kwestii. Najważniejszym zjawiskiem mogącym zapobiegać szokowi kulturowemu jest komunikacja międzykulturowa.
Jest to nie tylko werbalna wymiana informacji i wskazówek o danej kulturze, ale także samodzielne przyswajanie wiedzy. Z komunikacją międzykulturową związek ma wiele dziedzin nauki, jak np.: kulturoznawstwo, antropologia, językoznawstwo, czy nawet psychologia. Poznawanie zjawisk i zachowań zachodzących w danej kulturze i zrozumienie różnić, jakie występują między dwoma, lub kilkoma określonymi kulturami to podstawa do uniknięcia szoku. Jest to o tyle ważne, że szok kulturowy w skrajnych przypadkach może prowadzić do konfliktu kultur, a ten potrafi przybierać różnorodne formy, często nawet związane z agresją.